Bunu mu İstiyorsunuz? Mutlaka Okuyalım

Anne babalar olarak bazen çocuğumuzun çocuk olduğunu unuturuz.Ona yüklenmemesi gereken misyonlar yüklemeye çalışırız.Sadece okulda dersleri iyi olan çocuklar yetiştirmeye çalışırız.Halbuki hayat sadece okuldan ibaret değil,hayat okulun ta kendisidir.

Geçenlerde yaşadığım bir olayı da burada aktarmak istiyorum.Daha sonra Üstün Dökmen hocamızın mutlaka okumanız gereken yazısını paylaşacağım.

8.sınıf bir öğrencim yanıma gelerek derslerinin bittiğini evlerinin uzak olduğunu ve annesinin onu almaya gelmediğini söyledi.Bende eski model tuşlu telefonu uzatarak anneni arayabilirsin dedim.Biraz geçtikten sonra aradın mı diye sorduğumda ben bu telefonu kullanmayı bilmiyorum hocam dedi.Dokunmatik telefon ve tabletlerle büyüyen çocuklarımız bizim yıllarca kullandığımız tuşlu telefonu kullanmayı dahi bilmiyor.Biraz sonra başka bir öğrenci aynı talepte bulundu ona da telefonu verdim.Ne tesadüftür ki o da annesini arayamadı.Bizler çocuklarımızı bir keşifçi gibi olmaktan ziyade ezberci olarak yetiştiriyoruz.Daha da garibi cesaret duygularını alarak onları hayatta pasif hale getiriyoruz.

BUNU MU İSTİYORSUNUZ SEVGİLİ ANNE BABALAR?

Belki de şunu unutuyoruz…Bizim içinde bu hayat bitecek.Arkamızda ayakta kalabilecek cesaretli bireyler bırakmak en önemli görevimiz olmalı.

Üstte görselleştirdiğimiz bu güzel yazının orjinal metin halinede aşağıdan ulaşabilirsiniz.Daha önce yayınladığımız Çiçek Değil Çocuk Yetiştirdiğinizi Unutmayın yazımızı da mutlaka okumanızı öneririz.Yazının tamamı için tıklayınız.

Bunu mu İstiyorsunuz?

Çocuğunuz: Varsın bir çivi bile çakamasın..Ama dersleri iyi olsun.
-Varsın omuzlarda cenaze taşıyanlara bön bön baksın….ama matematiği düzgün olsun.
-Varsın evin çalan telefonuna cevap veremesin…ama notları yüksek olsun.
-Varsın eve gelen misafirlerinizle 3 kelime konuşamasın …ama fen lisesine gitmiş olsun.
-Varsın ağlayan bir çocuk görünce ona gülsün…ama sınıfın birinci olsun.
-Varsın kendisinin fazla harçlığı olduğu halde, kantinden simit alamayan çocuklarla alay etsin…ama öğretmenlerinin gözdesi olsun.

-Varsın başını okşayıp hatırını soran bir yetişkine dönüp ”Ya siz nasılsınız efendim” diyemesin…ama yabancı dili mükemmel olsun.
-Varsın oyun arkadaşları olmasın…ama sınavlarda ”ON” çeksin.

-Varsın
-Taziye nedir bilmesin.
-Başın sağ olsun ne demek anlamasın.
-Geçmiş olsun kime denir, niçin denir, haberi olmasın.
-Uğurlar olsun, ne anlama gelir farkında olmasın.
-Ama….karneleri süper olsun.
-Evet…varsın. Tek dostu olmasın…. Ama iyi gelir getiren bir mesleği olsun…öyle mi…

Bu çocuğu bu hale nasıl mı getirdiniz:

-Bandı 3 ay geriye sararak, çocuğunuzla nelerden ibaret olan iletişiminizi dinlemek ister misiniz..

-Oğlum çıkar üstünü-başını …doğru derslerinin başına….
-Kızım öğrenemedin gitti şu işi…hafta içi sokak-mokak yasak…
-Ne gezmesi..sen önce ödevlerini bitir.
-Oyun mu …gelmeyeyim yanına.
-Geçen dönemin berbat karnesini unuttuğumu sanma…
-Birazdan tek tek bakacağım ödevlerine….
-Yavrum bıktım ama her akşam ders çalış demekten..
-Şu odanın hali ne küçük bey…
-Hayır efendim.. siz de ana-baba olunca her akşam bol bol televizyon izlerseniz.
-Haftaya veli toplantısı var biliyorsun değil mi küçük hanım…
-Çocuklar…kesin şamatayı da elime sopa almayayım…

Çocuğunuzla bilmem ama, bu tarzınızla kimseyle iletişim kuramazsınız.

Mesela çocuğunuz hakkında şunları hiç merak ettiniz mi?

-Elinin neye yatkın olduğunu.
-Gönlünün neler arzuladığını.
-Dilinin neye uyumlu olduğunu.
-Gözlerinin zevkini.
-Hangi oyunlardan hoşlandığını.
-Neleri merak ettiğini.
-Arkadaşları ile en çok hangi oyunları oynadıklarını.
-Hangi oyunlarda başarılı olduğunu.
-Futbolla ilgisini, basketle arasını, santraçta havasını…hiç merak ettiniz mi acaba.
-Bisikle sürmeyi öğrenip öğrenmediğini.
-Resim dersiyle ilgisini.
-Müzikle arasını…hiç mi sormadınız.

Öyleyse Çocuğunuzla

-Ayağı yere basan bir iletişim kuramazsınız.
-Her sözünüze tepkili olması.
-Lafı ağzınıza tıkaması.
-Bazen de sizi terslemesi.
-Hayallerinizin suya düşmesi..hep bundandır….canım kardeşim.

ÜSTÜN DÖKMEN